Hoe langer je op de verkeerde trein zit, hoe duurder de reis wordt

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik heb in mijn leven vaak de verkeerde trein genomen. Soms letterlijk (vraag maar aan de NS-medewerker die mij met een blik van medelijden weer richting de goede kant van het perron stuurde), maar vaker figuurlijk. En het gekke is: hoe langer je op die verkeerde trein blijft zitten, hoe lastiger het wordt om uit te stappen. Je weet dat het niet klopt, maar toch blijf je zitten.

Misschien herken je het wel. Die relatie die al jaren wankelt, maar je blijft erin hangen "omdat je al zoveel samen hebt meegemaakt." Of die baan waar je eigenlijk al een tijd geleden afscheid van had moeten nemen, maar ja, er is een vaste aanstelling en pensioenopbouw, dus je blijft maar forenzen.
Maar laten we even eerlijk zijn: die trein rijdt niet vanzelf terug naar huis. Nee, hoe langer je op de verkeerde route blijft, hoe verder je van je bestemming afdwaalt. En raad eens wie de rekening betaalt? Precies. Jij.

De verkeerde trein

Stel je eens voor: je zit in een sprinter naar Amsterdam terwijl je eigenlijk naar Maastricht moet. Na twintig minuten kijk je uit het raam en denk je: Hé, dit ziet er niet uit als Limburg. Maar in plaats van uit te stappen, blijf je zitten. Misschien komt het goed, zeg je tegen jezelf. Misschien verandert deze trein ineens van richting. Spoiler alert: dat doet-ie niet.

Hetzelfde gebeurt in het leven. Hoe langer je blijft hangen in een situatie die niet goed voelt, hoe meer je energie, tijd en misschien zelfs geld kwijt bent aan een reis die niet eens de moeite waard is. En waarom? Omdat het eng is om uit te stappen. Dieper nog: omdat het moeilijk is toe te geven dat je de verkeerde trein hebt genomen.

Maar uitstappen is eng... toch?

Ja, uitstappen is eng. Sta je daar op een onbekend station, zonder plan B, terwijl de wind door je haren waait en je je afvraagt waar de koffieautomaat is. Maar weet je wat nog enger is? Blijven zitten. Want elke kilometer die je verder rijdt, kost je niet alleen meer tijd, maar maakt de reis terug naar thuis ook duurder en ingewikkelder.
En thuis, dat is waar je wil zijn. Niet per se een plek, maar dat gevoel. Rust. Vreugde. Voldoening. Als je het niet voelt, is het tijd om op dat stopknopje te drukken.

Hoe je uit die verkeerde trein stapt

Uitstappen begint met één simpele vraag: Is dit mijn trein? Niet: kan ik het redden als ik blijf zitten? of wat zullen de andere passagiers denken als ik uitstap? Nee, gewoon: is dit de reis die ik wil maken?
Als het antwoord nee is, moet je eruit. Geen excuses. Geen smoesjes. En nee, je hoeft niet meteen te weten hoe je thuis gaat komen. Soms is stilstaan al een overwinning op zichzelf. Neem de tijd om op het perron na te denken. Bestudeer de borden. Misschien haal je een cappuccino bij de kiosk. Maar één ding is zeker: als je blijft zitten, wordt de reis niet vanzelf beter.

Druk op de knop!

En mocht je twijfelen, onthoud dan dit: het leven is geen NS-app. Er is geen melding van "over vijf haltes kun je nog overstappen." Soms moet je gewoon een gokje wagen en hopen dat de volgende trein wél richting geluk rijdt. Maar hé, als het misgaat, heb je in ieder geval een goed verhaal voor op een verjaardag.
Dus, waar wacht je nog op? Druk op die knop, stap uit die verkeerde trein, en begin aan een nieuwe reis. 

Want hoe langer je wacht, hoe duurder de terugweg wordt.